Την 5/12/11 οι
εργαζόμενοι της εταιρείας ‘Αφοί Λουκίσα Α.Β.Ε.Ε.’ αποφάσισαν, από κοινού, να
αντιδράσουν στον εμπαιγμό που συντελούνταν εις βάρος τους από την εργοδοσία ,
με την μη καταβολή των δεδουλευμένων τους ,έχοντας ως πρόσχημα την οικονομική
κρίση, αφήνοντας τις θέσεις εργασίας τους και βγαίνοντας στο δρόμο, σε καθεστώς
επίσχεσης , για να τα διεκδικήσουν. Για περίπου ένα χρόνο η καταβολή των
δεδουλευμένων τους γινόταν έναντι πληρωμής ,με άλλοθι την κρίση και την
προβληματική χρηματοδότηση των τραπεζών, την ίδια ώρα που η εταιρεία αναλάμβανε
και εκτελούσε μεγάλα έργα ( Εθνική Τράπεζα, ΟΠΑΠ, Τράπεζα της Ελλάδος, Ελληνική
Βιομηχανία Όπλων κλπ) εντός και εκτός της Αττικής ,ενώ προχώρησε και σε
απολύσεις.
Το πρόβλημα καταβολής
των μισθών ξεκίνησε από τον Δεκέμβριο του 2010 και μέχρι τον Αύγουστο του 2011
οι πληρωμές γίνονταν έναντι των αποδοχών τους. Τον Σεπτέμβριο η διεύθυνση της
εταιρείας πρότεινε την εξόφληση της μισθοδοσίας σε τρεις και πάνω δόσεις ,μέσω
γραμματίων. Οι εργαζόμενοι αποδέχθηκαν τον διακανονισμό, παρ’ όλα αυτά όμως η δεύτερη δόση δεν ήρθε ποτέ ,
αναγκάζοντάς τους να προχωρήσουν σε επίσχεση εργασίας.
Αρχικά η εργοδοσία μοίραζε υποσχέσεις και
διεμήνυε ότι οι εργαζόμενοι έπρεπε να επιστρέψουν στην παραγωγή προκειμένου να
πληρωθούν. Αντιμετωπίζοντας όμως την ομόφωνη και σταθερή στάση των εργατών,
άρχισε να απειλεί, να τρομοκρατεί και να προσπαθεί να βγάλει την παραγωγή της
με άλλους , ‘έκτακτους’ εργαζόμενους.
Δεν ήταν λίγες οι
φορές που οι εργαζόμενοι δέχθηκαν τις επισκέψεις της αστυνομίας ,μετά από
μηνύσεις των εργοδοτών(περίπου 40), ενώ την 9/1/12 προσπάθησαν να φυγαδεύσουν
υλικά με φορτηγό της επιχείρησης και τη βοήθεια απεργοσπαστών, για την
κατασκευή μιας τράπεζας, επιχειρώντας έτσι να σπάσουν την επίσχεση των εργατών.
Παράλληλα προσπάθησαν να πείσουν τους εργάτες να δεχθούν ως πληρωμή γραμμάτια
και ακάλυπτες επιταγές ,λαμβάνοντας ως απάντηση την σαφή και αμετακίνητη άρνησή
τους. Παρέμειναν στο κιόσκι έξω από το εργοστάσιο ενώ είχαν καταθέσει αίτηση
ασφαλιστικών μέτρων, υπό το φόβο της υπαγωγής της εταιρείας ,στο άρθρο 99, του
πτωχευτικού κώδικα. Στο πλευρό τους στάθηκαν πολλοί αλληλέγγυοι ,σωματεία ,συνελεύσεις
γειτονιάς και άλλες συλλογικότητες με μοτοπορείες ,πορείες και εκδηλώσεις
αλληλεγγύης στο Περιστέρι αλλά και σε άλλες περιοχές. Επίσης στήριξη είχαν και
από εργαζόμενους των γύρω εργοστασίων, καθώς και από εργαζόμενους χώρων
δουλειάς που βρίσκονται επίσης σε επίσχεση εργασίας ( VIVA , ALTER ,ΜΥΛΩΝΑΣ κλπ). Το
Ειρηνοδικείο Περιστερίου αποφάσισε την απαγόρευση της μεταβολής της πάγιας
περιουσίας της εταιρείας (κτίριο, εξοπλισμός ,αυτοκίνητα κλπ) ,επέτρεψε όμως την
μεταφορά και χρήση υλικών και εμπορευμάτων, γεγονός που αξιοποιήθηκε από την
εταιρεία ,η οποία είχε συμβάσεις για έργα που έπρεπε να υλοποιηθούν. Το επίδομα
επίσχεσης του ΟΑΕΔ ,κατακτήθηκε από τους
εργαζόμενους μετά από συνεχείς παρεμβάσεις για την υπογραφή του επισχετηρίου
από την εργοδοσία ,δίνοντας έτσι μια μικρή ανάσα στα προβλήματα επιβίωσης των
εργατών και των οικογενειών τους.
Μετά όμως από 80
ημέρες σε επίσχεση, η εργοδοσία πρότεινε την πληρωμή του 50% των δεδουλευμένων
που αναγνωρίζει η ίδια( εκτός δηλαδή το κόστος της μαύρης εργασίας ,που επίσης
διεκδικούν οι εργαζόμενοι) και την απόσυρση των μηνύσεων που είχε καταθέσει ,υπό
το βάρος των έργων που είχε αναλάβει και
που αδυνατούσε να φέρει εις πέρας .Έτσι οι 25 εργαζόμενοι (από τους 33
εργαζόμενους συνολικά) αποδέχθηκαν την πρόταση της εργοδοσίας, η οποία
στηρίχθηκε και από το σωματείο μετάλλου προκειμένου να διασφαλιστούν οι θέσεις
εργασίας , και έλαβαν το 40% περίπου των πραγματικών δεδουλευμένων σε μετρητά, χωρίς
να παραιτηθούν από τις υπόλοιπες διεκδικήσεις τους, επιστρέφοντας στην εργασία
τους. Οι υπόλοιποι 8 εργάτες εμφανίζονται αμετακίνητοι στις αρχικές τους θέσεις,
παραμένοντας στο κιόσκι έξω από το εργοστάσιο, ενώ αναμένουν την απόφαση του
Ειρηνοδικείου για την καταβολή των οφειλόμενων δεδουλευμένων στο σύνολό τους.
Σημειώνεται ότι οι εργάτες έχουν λάβει ήδη απόφαση του Ειρηνοδικείου για
δέσμευση της ατομικής περιουσίας των εργοδοτών και των
περιουσιακών στοιχείων των τριών από τις τέσσερις εταιρείες συμφερόντων των
ανωτέρω, προκειμένου να εξοφληθούν γραμμάτια που δόθηκαν έναντι πληρωμής. Επίσης
απορρίφθηκε η προσφυγή για ένταξη της εταιρείας στο άρθρο 99,του πτωχευτικού
κώδικα.
Είναι αντιληπτό ότι ο
αγώνας των εργατών της αλουμινοβιομηχανίας
‘Αφοί Λουκίσα Α.Β.Ε.Ε.’
δεν έχει τελειώσει και
ότι χρειάζεται την στήριξη και την αλληλεγγύη όλων μας.