Πέμπτη 30 Ιουνίου 2016
Τρίτη 28 Ιουνίου 2016
Ανταπόκριση από την εργατική συγκέντρωση ενάντια στη «λευκή νύχτα» το Σάββατο 25/6 στο Ίλιον
Το Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια συνεχίζοντας ταξικά τον αγώνα του πραγματοποίησε εργατική συγκέντρωση το Σάββατο 25 Ιούνη, στην πλατεία Γεννηματά, στο Ίλιον στις 6 μ.μ. ενάντια στη δημοτική και εργοδοτική αυθαιρεσία του Ιλίου να επιβάλλει το βάρβαρο καθεστώς της «λευκής νύχτας» κάτω από το μανδύα της «φιέστας» και της τοπικής ανάπτυξης. Στη συγκέντρωση συμμετείχαν και στήριξαν με τη μαζική τους παρουσία σωματεία, συλλογικότητες, συνελεύσεις που στηρίζουν το συντονιστικό δράσης καθώς και τοπικές συλλογικότητες. Οι συγκεντρωμένοι άμεσα από τις 6:30 μ.μ. προχωρήσαμε σε μαζικούς εργατικούς αποκλεισμούς μεγάλων καταστημάτων και αλυσίδων πολυεθνικών που βρίσκονται στο κέντρο της αγοράς και στην ευρύτερη περιοχή όπου είχαν στηθεί τα «πολιτιστικά δρώμενα» της φιέστας. Για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά οι εμποροϋπάλληλοι στο Ίλιον εκβιάστηκαν να δουλέψουν με «ευτυχία και χαρά» από τις 9 το πρωί έως τις 3 μ.μ. και από τις 7 μ.μ. έως τις 3 το πρωί ή όσο πάει βάζοντας για άλλη μια φορά πλάτη στην «τόνωση» της αγοράς, δουλεύοντας σαν σκλάβοι και κάτω από την απειλή της απόλυσης. Παρά τις αποτυχημένες «φιλότιμες» και «ευαίσθητες» προσπάθειες των αφεντικών, των υπεύθυνων των καταστημάτων αλλά και από τα τσιράκια της εργοδοσίας και τους «διψασμένους» καταναλωτές να αποτρέψουν τους αποκλεισμούς, η μαζικότητα, η αποφασιστικότητα και το δίκιο των συγκεντρωμένων δεν άφησε κανένα περιθώριο να αλλοιωθούν τα χαρακτηριστικά της παρέμβασής μας. Οι λεκτικοί και σωματικοί τραμπουκισμοί των «αγανακτισμένων» αφεντικών και καταναλωτών που τόλμησαν να δημιουργήσουν κοινωνικό αυτοματισμό απέτυχαν λόγω της άμεσης και αποφασιστικής στάσης μας, καθώς απομονώσαμε πολιτικά και συλλογικά τις προκλήσεις από όπου κι αν προέρχονταν.
Σημαντικά όπλα για τη συνέχιση των αποκλεισμών έως τις 11:30 μ.μ. ήταν η συναδελφική στάση των εργαζομένων στα καταστήματα που γίνονταν οι περιφρουρήσεις και τους «απελευθέρωνε» έστω και για λίγες ώρες από το κελί της εκμετάλλευσης καθώς και η θέση αρκετών καταναλωτών που σκέφτηκαν ως εργάτες και όχι σαν πελάτες. Μοιράζοντας χιλιάδες κείμενα και στήνοντας δεκάδες πηγαδάκια γεμάτα ζωντάνια και προβληματισμό για την οργάνωση της αντίστασης τόσο στους χώρους της δουλειάς όσο και στις γειτονιές μας, καταφέραμε για άλλη μια φορά ταξικά, συλλογικά και δυναμικά να ραγίσουμε τη βιτρίνα της φιέστας τους με κλειστά τα ταμεία στα διάφορα εργασιακά κάτεργα, με τα υλικά μας στους δρόμους να χρωματίζουν τον όμορφο αγώνα της αξιοπρέπειας και του αγώνα και με τις δυνατές φωνές από τα συνθήματα να καλύπτουν ακόμα και τις μικροφωνικές της υποκουλτούρας τους. Οι αποκλεισμοί διήρκησαν σταθερά για 5 ώρες σε 15 καταστήματα που διεξαγόταν η «λευκή νύχτα» της δημοτικής αρχής και των αφεντικών και στις 11:30 μ.μ πραγματοποιήσαμε δυναμική πορεία με 400 άτομα περίπου στους κεντρικούς δρόμους της αγοράς, κάνοντας σταθμούς αντιπληροφόρησης και δυσκολεύοντας με την παρουσία και το λόγο μας τη φιέστα της εκμετάλλευσης και της μαζικής αποχαύνωσης.
Η συγκέντρωση ενάντια στη «λευκή νύχτα» στο Ίλιον αποτελεί σημαντική παρακαταθήκη για τη συνέχιση του ακηδεμόνευτου αγώνα μας ενάντια σε όσους αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς, τόσο στους χώρους δουλειάς του Ιλίου όσο και σε κάθε μαγαζί και σε κάθε γειτονιά. Βάζοντας τα εργατικά συμφέροντα μπροστά συνεχίζουμε με συλλογικούς και ταξικούς αγώνες να μπλοκάρουμε κάθε κρατική, δημοτική και εργοδοτική αυθαιρεσία ενάντια στη λεηλασία της ζωής μας. Επόμενος σταθμός αγώνα του Συντονιστικού δράσης είναι η συγκέντρωση ενάντια στη «λευκή νύχτα» στο Μαρούσι, το Σάββατο 2 Ιούλη, στο σταθμό ΗΣΑΠ, στις 6 μ.μ.
Κυριακή και νύχτα να πάνε για δουλειά
οι υπουργοί, οι δήμαρχοι κι όλα τα αφεντικά.
οι υπουργοί, οι δήμαρχοι κι όλα τα αφεντικά.
Οι «λευκές νύχτες» των αφεντικών είναι το «μαύρο» στις ζωές των εργατών.
Ούτε βήμα πίσω από τα εργατικά συμφέροντα.
Οργάνωση και αντίσταση στους χώρους της δουλειάς.
Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας
και τα «απελευθερωμένα» ωράρια
syntonistikokyriakes.espivblogs.net
syntonistikokyriakes.espivblogs.net
Δευτέρα 20 Ιουνίου 2016
Για τη "λευκή" νύχτα στο Ίλιον το Σάββατο 25/6
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ “ΛΕΥΚΗ ΝΥΧΤΑ”
ΣΑΒΒΑΤΟ 25 ΙΟΥΝΗ, ΠΛΑΤΕΙΑ Γ. ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ (ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ) ΙΛΙΟΝ, 6ΜΜ
ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΒΑΖΟΥΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑΚΥΡΙΑΚΕΣ ΚΑΙ ΝΥΧΤΕΣ ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΚΛΕΙΣΤΑ
Η επίθεση στην Κυριακάτικη αργία και η καταπάτηση του ωραρίου από το κράτος και την εργοδοσία εδώ και τρία χρόνια συνεχίζονται ακάθεκτες. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο πλήρους απορρύθμισης των ωραρίων εργασίας επιχειρείται και η επιβολή της «Λευκής Νύχτας». Ο δήμος Ιλίου έχει αποτελέσει πρωτοπόρος στη διοργάνωση της συγκεκριμένης αθλιότητας την οποία και προσπαθεί να αναγάγει σε θεσμό/πολιτιστικό γεγονός για την πόλη. Για τέταρτη συνεχή χρονιά λοιπόν, το Σάββατο 25 Ιούνη, θα επιχειρήσει να μετατρέψει την πόλη του Ιλίου και πάλι σε μια τεράστια «αρένα κατανάλωσης» στην οποία με το έτσι θέλω τα εμπορικά καταστήματα, και όχι μόνο, της περιοχής παραμένουν ανοιχτά μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. Το σκηνικό ολοκληρώνεται με τη διοργάνωση μουσικών σκηνών με ηχηρά ονόματα του τραγουδιού τα οποία έρχονται να προσδώσουν το χαρακτήρα του «πολιτιστικού γεγονότος» στην αθλιότητα της εξαναγκαστικής εργασίας, πέρα και έξω από κάθε έννοια τήρησης των ήδη ξεχειλωμένων ωραρίων των εμποροϋπαλλήλων. Ο τσαμπουκάς των αφεντικών ξεφεύγει από κάθε όριο, από το άνοιγμα των μαγαζιών δίχως άδεια από την Περιφέρεια, μέχρι την απλήρωτη εργασία που επιβάλλει στους συναδέλφους, καταστρατηγώντας κάθε έννοια εργασιακού δικαιώματος και αξιοπρέπειας των εργαζομένων που εκβιάζονται να δουλέψουν οποτεδήποτε και για όσο τους ζητηθεί από το αφεντικό, αργίες, Κυριακές, νύχτες… Και όλο αυτό στο όνομα της νεφελώδους «τόνωσης της αγοράς», δηλαδή τόνωσης των κερδών των αφεντικών και εντατικοποίησης της εκμετάλλευσης των εργαζόμενων.
Η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΩΡΑΡΙΟΥ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ
Οι προσπάθειες επιβολής καθεστώτος πλήρως «απελευθερωμένου» ωραρίου, όπως αυτό που εφαρμόζεται στις «λευκές νύχτες» εμφανίστηκε μαζί με την προσπάθεια κατάργησης της Κυριακάτικης αργίας, εμφανίστηκε μαζί με την επίθεση που έχουν εξαπολύσει κράτος και αφεντικά τα τελευταία χρόνια επιχειρώντας να εντατικοποιήσουν την εκμετάλλευση των εργαζομένων προκειμένου να διατηρήσουν τα κέρδη τους. Όσο και να παρουσιάζονται τα εν λόγω γεγονότα ως «εξαιρέσεις» και «εορτές» ξέρουμε πολύ καλά πως από πίσω κρύβεται ο πόθος των αφεντικών να έχουν στη διάθεσή τους εργαζόμενους δίχως ωράριο, δίχως δικαιώματα, δίχως αξιοπρέπεια, εργαζόμενους που δεν θα αντιμετωπίζονται ως άνθρωποι με ανάγκες για ξεκούραση, συνεύρεση, ελεύθερο χρόνο, αλλά θα αντιμετωπίζονται ως εργαλεία για την αύξηση της κερδοφορίας τους. Οποιαδήποτε καταπάτηση των εργασιακών μας δικαιωμάτων η οποία παρουσιάζεται ως «έκτακτη» και «προσωρινή» αποτελεί ένα βήμα για την καθολική τους κατάργηση και αυτό το γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά.
ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΡΓΑΤΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ
Όλες οι προσπάθειες για ουσιαστική κατάργηση του ωραρίου γίνονται στο όνομα της «ανταγωνιστικότητας» της οικονομίας, της «τόνωσης της αγοράς», της οικονομικής «ανάπτυξης», έννοιες διανθισμένες με ωραίες λέξεις οι οποίες κρύβουν όμως την πραγματικότητα πως αφορούν αποκλειστικά και μόνο τα αφεντικά, τα κέρδη τους και τα συμφέροντά τους. Οι εργαζόμενοι, με πρόσχημα αυτές τις λέξεις βιώνουμε μειώσεις μισθών, δουλειά νύχτες, αργίες και Κυριακές, εργοδοτική τρομοκρατία, απολύσεις, απλήρωτα μεροκάματα, απλήρωτες υπερωρίες. Δεν μοιραζόμαστε τα κέρδη με τα αφεντικά αντίθετα μάλιστα, είναι τα αφεντικά που εκμεταλλεύονται την εργασία μας για να πλουτίσουν. Όσο και να προσπαθούν λοιπόν να παρουσιάσουν τις φιέστες που ισοπεδώνουν τα εργασιακά μας δικαιώματα σαν γιορτή εμείς θα φωνάζουμε πως η «λευκή νύχτα» είναι άλλη μία εκμετάλλευση εργοδοτική.
ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΩΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΑΝ ΠΕΛΑΤΕΣ
Ο αγώνας ενάντια στα «απελευθερωμένα» ωράρια δεν αφορά μόνο τους εμποροϋπαλλήλους αλλά τον κάθε εργαζόμενο. Οι επίδοξοι καταναλωτές της «Λευκής Νύχτας» πρέπει να καταλάβουν πως αυτό που αντιμετωπίζουν σήμερα οι εργαζόμενοι στο εμπόριο, θα το αντιμετωπίσουν και οι ίδιοι αύριο στις εργασίες τους. Καλούμε λοιπόν τον κόσμο να σκεφτεί πως η συμμετοχή του σε αυτή την καταναλωτική φιέστα υπονομεύει τον αγώνα των εργαζομένων και κάνει πλάτες στην προσπάθεια επιβολής του εργασιακού μεσαίωνα. Η στήριξη στον αγώνα που διεξάγεται είναι στήριξη στα εργατικά μας συμφέροντα.
Κυριακές και νύχτες δεν δουλεύουμε και δεν ψωνίζουμε!
ΔΕΝ ΣΥΝΑΙΝΟΥΜΕ – ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ!
Δεν είμαστε διατεθειμένοι να παραδώσουμε τις νύχτες και τις Κυριακές μας στα αφεντικά. Οργανωνόμαστε και αντιστεκόμαστε στην επιβολή του εργασιακού μεσαίωνα, αγωνιζόμαστε ενάντια στο άθλιο φαινόμενο της «λευκής νύχτας» και κάθε παρόμοιας λογικής εργοδοτική φιέστα. Το Συντονιστικό δράσης έχει δώσει δυναμικό «παρών» σε κάθε τέτοια φιέστα που έχει πραγματοποιηθεί στη Ν. Σμύρνη, τη Γλυφάδα, το Μαρούσι, στο εμπορικό κέντρο της Αθήνας, στο Περιστέρι, σε κάθε Κυριακή που τα μαγαζιά είναι ανοικτά, πετυχαίνοντας μάλιστα την ακύρωση της αντίστοιχης φιέστας που ήταν προγραμματισμένη για τις 13 Φλεβάρη στη Ν. Σμύρνη. Έτσι θα δώσει το «παρών» και στο Ίλιον προτάσσοντας το συντονισμό σε κάθε γειτονιά, σε κάθε μαγαζί. Με την από τα κάτω οργάνωσή μας, την ταξική αλληλεγγύη και τη συλλογική αντίσταση να πάρουμε πίσω τις κλεμμένες Κυριακές, τις κλεμμένες νύχτες. Να μπλοκάρουμε την επίθεση στα εργασιακά μας δικαιώματα, να βάλουμε φραγμό στη συνολική επίθεση εναντίον μας, να βγούμε μπροστά επιβάλλοντας το δίκιο μας.
Η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΩΡΑΡΙΟΥ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ
Οι προσπάθειες επιβολής καθεστώτος πλήρως «απελευθερωμένου» ωραρίου, όπως αυτό που εφαρμόζεται στις «λευκές νύχτες» εμφανίστηκε μαζί με την προσπάθεια κατάργησης της Κυριακάτικης αργίας, εμφανίστηκε μαζί με την επίθεση που έχουν εξαπολύσει κράτος και αφεντικά τα τελευταία χρόνια επιχειρώντας να εντατικοποιήσουν την εκμετάλλευση των εργαζομένων προκειμένου να διατηρήσουν τα κέρδη τους. Όσο και να παρουσιάζονται τα εν λόγω γεγονότα ως «εξαιρέσεις» και «εορτές» ξέρουμε πολύ καλά πως από πίσω κρύβεται ο πόθος των αφεντικών να έχουν στη διάθεσή τους εργαζόμενους δίχως ωράριο, δίχως δικαιώματα, δίχως αξιοπρέπεια, εργαζόμενους που δεν θα αντιμετωπίζονται ως άνθρωποι με ανάγκες για ξεκούραση, συνεύρεση, ελεύθερο χρόνο, αλλά θα αντιμετωπίζονται ως εργαλεία για την αύξηση της κερδοφορίας τους. Οποιαδήποτε καταπάτηση των εργασιακών μας δικαιωμάτων η οποία παρουσιάζεται ως «έκτακτη» και «προσωρινή» αποτελεί ένα βήμα για την καθολική τους κατάργηση και αυτό το γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά.
ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΡΓΑΤΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ
Όλες οι προσπάθειες για ουσιαστική κατάργηση του ωραρίου γίνονται στο όνομα της «ανταγωνιστικότητας» της οικονομίας, της «τόνωσης της αγοράς», της οικονομικής «ανάπτυξης», έννοιες διανθισμένες με ωραίες λέξεις οι οποίες κρύβουν όμως την πραγματικότητα πως αφορούν αποκλειστικά και μόνο τα αφεντικά, τα κέρδη τους και τα συμφέροντά τους. Οι εργαζόμενοι, με πρόσχημα αυτές τις λέξεις βιώνουμε μειώσεις μισθών, δουλειά νύχτες, αργίες και Κυριακές, εργοδοτική τρομοκρατία, απολύσεις, απλήρωτα μεροκάματα, απλήρωτες υπερωρίες. Δεν μοιραζόμαστε τα κέρδη με τα αφεντικά αντίθετα μάλιστα, είναι τα αφεντικά που εκμεταλλεύονται την εργασία μας για να πλουτίσουν. Όσο και να προσπαθούν λοιπόν να παρουσιάσουν τις φιέστες που ισοπεδώνουν τα εργασιακά μας δικαιώματα σαν γιορτή εμείς θα φωνάζουμε πως η «λευκή νύχτα» είναι άλλη μία εκμετάλλευση εργοδοτική.
ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΩΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΑΝ ΠΕΛΑΤΕΣ
Ο αγώνας ενάντια στα «απελευθερωμένα» ωράρια δεν αφορά μόνο τους εμποροϋπαλλήλους αλλά τον κάθε εργαζόμενο. Οι επίδοξοι καταναλωτές της «Λευκής Νύχτας» πρέπει να καταλάβουν πως αυτό που αντιμετωπίζουν σήμερα οι εργαζόμενοι στο εμπόριο, θα το αντιμετωπίσουν και οι ίδιοι αύριο στις εργασίες τους. Καλούμε λοιπόν τον κόσμο να σκεφτεί πως η συμμετοχή του σε αυτή την καταναλωτική φιέστα υπονομεύει τον αγώνα των εργαζομένων και κάνει πλάτες στην προσπάθεια επιβολής του εργασιακού μεσαίωνα. Η στήριξη στον αγώνα που διεξάγεται είναι στήριξη στα εργατικά μας συμφέροντα.
Κυριακές και νύχτες δεν δουλεύουμε και δεν ψωνίζουμε!
ΔΕΝ ΣΥΝΑΙΝΟΥΜΕ – ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ!
Δεν είμαστε διατεθειμένοι να παραδώσουμε τις νύχτες και τις Κυριακές μας στα αφεντικά. Οργανωνόμαστε και αντιστεκόμαστε στην επιβολή του εργασιακού μεσαίωνα, αγωνιζόμαστε ενάντια στο άθλιο φαινόμενο της «λευκής νύχτας» και κάθε παρόμοιας λογικής εργοδοτική φιέστα. Το Συντονιστικό δράσης έχει δώσει δυναμικό «παρών» σε κάθε τέτοια φιέστα που έχει πραγματοποιηθεί στη Ν. Σμύρνη, τη Γλυφάδα, το Μαρούσι, στο εμπορικό κέντρο της Αθήνας, στο Περιστέρι, σε κάθε Κυριακή που τα μαγαζιά είναι ανοικτά, πετυχαίνοντας μάλιστα την ακύρωση της αντίστοιχης φιέστας που ήταν προγραμματισμένη για τις 13 Φλεβάρη στη Ν. Σμύρνη. Έτσι θα δώσει το «παρών» και στο Ίλιον προτάσσοντας το συντονισμό σε κάθε γειτονιά, σε κάθε μαγαζί. Με την από τα κάτω οργάνωσή μας, την ταξική αλληλεγγύη και τη συλλογική αντίσταση να πάρουμε πίσω τις κλεμμένες Κυριακές, τις κλεμμένες νύχτες. Να μπλοκάρουμε την επίθεση στα εργασιακά μας δικαιώματα, να βάλουμε φραγμό στη συνολική επίθεση εναντίον μας, να βγούμε μπροστά επιβάλλοντας το δίκιο μας.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ, ΤΙΣ ΝΥΧΤΕΣ, ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ
Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας
και τα «απελευθερωμένα» ωράρια
syntonistikokyriakes.espivblogs.net
syntonistikokyriakes.espivblogs.net
Τρίτη 7 Ιουνίου 2016
Κράτος, δήμαρχοι, αφεντικά
οι ελεύθεροι χώροι ανήκουν σε εμάς
(Ηλιαχτίδα - Οκτάβιο Παζ)
Στα πλαίσια του καπιταλισμού, τόσο το κεντρικό κράτος (κυβερνήσεις) όσο και το τοπικό (δήμος-νομαρχίες) διαχειρίζονται τις ζωές μας σε όφελος του κεφαλαίου (ντόπια ή ξένα, μεγάλα ή μικρά αφεντικά). Στα χρόνια της οικονομικής κρίσης η καπιταλιστική αναδιάρθρωση έπεσε σαν ταφό-πλακα στα εργασιακά μας δικαιώματα, απαξίωσε και υποτί-μησε την εργατική μας δύναμη. «Σάρωσε» και τα τελευταία ψήγματα «κοινωνικού» κράτους: την κοινωνική ασφάλιση, την υγεία, την παιδεία, τον πολιτισμό ρίχνοντας στον «καιάδα» της ανέχειας, της φτώχειας και της ανεργίας (σαν σε πόλεμο) εκατομμύρια ανθρώπους.
Περιβάλλον – φύση στη “μέγγενη” της καπιταλιστικής ανάπτυξης
Ιστορικά, όταν το κεφάλαιο βρίσκεται σε πορεία καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, καταστρέφει τομείς της οικονομικής και παραγωγικής δραστηριότητας απαξιώνοντας υποδομές που οι εκμεταλλευόμενοι άνθρωποι δημιούργησαν. Εισέρχεται σε νέα πεδία δραστηριότητας για να «αδράξει» νέες ευκαιρίες για την ολοένα και μεγαλύτερη κερδοφορία του. Λεηλατεί το φυσικό πλούτο που είναι ζωτικής σημασίας. Στον ελλαδικό χώρο μικρά ή μεγάλα συμφέροντα, ιδιώτες, μεγαλοεργολάβοι κλπ, καταπατούν, καίνε, εξορύσσουν (ή επιχειρούν) μεταλλεύματα «βιάζοντας» αρχέγονα δάση (Χαλκιδική). Εκκλησία και μονές (Βατοπέδι, Πετράκη κλπ) οικειοποιούνται και «αξιοποιούν» για τα φράγκα οικοσυστήματα, βιοποικιλότοπους, δάση. Σε βουνά, δάση και παραλίες απείρου κάλλους «σπέρνουν» ανεμογεννήτριες και «πράσινα άλογα» μιλώντας για «βιώσιμη ανάπτυξη». Είναι αδίστακτοι. Οι πολύχρονοι ακηδεμόνευτοι αγώνες ενάντια στη λεηλασία της γης, της φύσης και της ζωής μας είναι τα μόνα αναχώματα για να αποτρέψουμε τα εφιαλτικά καπιταλιστικά τους όνειρα.
Ρυθμιστικό σχέδιο χωροταξικής και πολεοδομικής ανασυγκρότησης
Η ελληνική βουλή με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, το καλοκαίρι του 2014 και για να μην μείνει κενό γράμμα το ταμείο ιδιωτικοποίησης ή αλλιώς ΤAIΠΕΔ ψήφισε τους νόμους 4280,4269 και 4277 για την περαιτέρω εκμετάλλευση όλου του φυσικού πλούτου της χώρας με σκοπό το κέρδος. Οι νόμοι αυτοί αφορούν στο ρυθμιστικό σχέδιο Αθήνας-Αττικής (χωροταξική πολεοδομική πολιτική), στην εκποίηση, εμπορευματοποίηση περιαστικών ή αμιγώς δασικών περιοχών, στην αλλαγή χρήσης και «αξιοποίησης» των μητροπολιτικών και υπερτοπικών πάρκων, πλατειών κλπ. Προβλέπουν επίσης την ιδιωτικοποίηση παραλιών, παραλιακών περιοχών (Καβούρι, Αστέρας, Λίμνη Βουλιαγμένης, Π. Φάληρο κ.α.). Στις 22/5/2016, ψηφίστηκε το νέο πολυνομοσχέδιο που εκτός από την υπέρμετρη αύξηση άμεσων και έμμεσων φόρων περιλαμβάνει εκτεταμένες ιδιωτικοποιήσεις δημόσιων οργανισμών όπως η ΔΕΗ, η ΕΥΔΑΠ, οι αστικές μεταφορές (μετρό, λεωφορεία κ.α.). Ετοιμάζονται για πλιάτσικο κυριολεκτικά, τόσο των υποδομών όσο και της χρήσης και λειτουργίας δημόσιων οργανισμών και την πλήρη ιδιωτικοποίηση κοινωνικών αγαθών, όπως το ηλεκτρικό ρεύμα, το νερό, τα Μ.Μ.Μ. Στο ίδιο πολυνομοσχέδιο περιλαμβάνεται η προέκταση των νόμων 4280 - 4269 - 4277 που αφορά στην πολεοδομική πολιτική και το φυσικό πλούτο και για τις υπόλοιπες περιοχές της χώρας. Με ανυποχώρητους κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο αποτρέπουμε την περαιτέρω εκμετάλλευση της ζωής μας και υπερασπιζόμαστε τα κοινωνικά αγαθά που μας ανήκουν.
Πόλη Περιστερίου και ελεύθεροι χώροι
Η μητρόπολη Λαμίας διεκδικεί μεγάλο τμήμα του Ποικίλου όρους καθώς και ελευθέρους χώρους - πλατείες. Βρίσκεται σε πολύχρονες δικαστικές διαμάχες με κατοίκους και φορείς του Περιστερίου προκειμένου να οικειοποιηθεί και να αξιοποιήσει την «εκ θεού» αποκτηθείσα περιουσία της.
Οι σύγχρονοι «κοτζαμπάσηδες», τόσο το κράτος με τους δυσβάστακτους άμεσους και έμμεσους φόρους όσο και η δημοτική αρχή, μακρύ χέρι της εξουσίας και των επιχειρηματικών συμφερόντων, με τα υπέρογκα δημοτικά τέλη (από τα ακριβότερα στη χώρα) βάζουν για τα καλά «χέρι» στο λιγοστό μας εισόδημα. Η τοπική εξουσία φορά «φιλολαϊκό προσωπείο» και παρουσιάζεται κοινωνικά ευαίσθητη. Ακριβώς, όπως και η εκκλησία, διαχρονικά, προσφέρει «κοινωνικό» έργο με χρήματα των πιστών, έτσι και η δημοτική αρχή ασκεί «κοινωνική» πολιτική με χρήματα από τα δημοτικά τέλη που επιβάλλει. Διοργανώνει φιέστες, καλλωπίζει και αναπλάθει το κέντρο όπου βρίσκεται η εμπορική πιάτσα του Περιστερίου σε όφελος των επιχειρηματιών της πόλης. Ακόμα και οι σταθμοί του μετρό που λειτουργούν στο Περιστέρι, έγιναν με μοναδικό σκοπό την κάλυψη της καπιταλιστικής παραγωγής και εκμετάλλευσης.
Η δημοτική αρχή εμπορευματοποιεί ελεύθερους χώρους με σκοπό το κέρδος. Τσιμεντοποιεί πλατείες και ξεριζώνει συστηματικά δέντρα υψηλής βλάστησης από πάρκα της πόλης. Κοινόχρηστους χώρους τους καθιστά αφιλόξενους και απροσπέλαστους:
Ο κεντρικός πεζόδρομος γεμάτος μπάρες, δεν φτιάχτηκε για τους πεζούς, τους γονείς με παιδικά καροτσάκια ή για ανθρώπους με κινητικά προβλήματα, αλλά για τους ιδιοκτήτες των καφέ και τα εμπορικά μαγαζιά, που πίσω από τις χλιδάτες βιτρίνες τους, κρύβουν εργασιακά κάτεργα.
Η Αιμιλίου Βεάκη από δρόμος ήπιας κυκλοφορίας γέμισε με νυχτομάγαζα και καφέ, μπράβους και «προστάτες». «Πρωτοπόρα» η δημοτική αρχή άλλαξε τη χρήση της περιοχής πριν απ’ το νέο ρυθμιστικό του 2014, από χρήση αμιγούς κατοικίας σε περιοχή επιχειρηματικής δραστηριότητας. Για τους επιχειρηματίες άλλωστε φτιάχτηκαν τα πεζοδρόμια και όχι για τους πεζούς.
Στο άλσος Περιστερίου οι αποφασιστικοί αγώνες των κατοίκων συνέβαλαν ώστε να μην ξεριζωθούν κάποια, υψηλής βλάστησης, δέντρα που προσφέρουν σκιά και δροσιά. Απαγορεύεται στα παιδιά να παίζουν μπάλα και να κάθονται στο γκαζόν. Οι λιγοστές κούνιες χωροταξικά τοποθετήθηκαν στο πλάι του καφέ ώστε να υπάρχει πελατεία για τους κολλητούς της δημοτικής αρχής και συγγενών αντιδημάρχου. Ο χώρος μένει ανοιχτός για τους κατοίκους, μόνο τις ώρες που λειτουργεί η καφετέρια. Οι «οικολόγοι» της μπίζνας έτσι αντιλαμβάνονται το περιβάλλον και συνεχίζουν την ανάπλαση πάρκων και χώρων πρασίνου μ’ αυτή τη λογική. Τοπικοί επίσης αγώνες, μέσα από συνελεύσεις γειτονιών, έβαλαν φρένο στην καταστροφή και άλλων χώρων πρασίνου.
Ένα ακόμα εμπορικό μαγαζί… στη θέση της 1ης Παιδικής Χαράς
Περιβάλλον – φύση στη “μέγγενη” της καπιταλιστικής ανάπτυξης
Ιστορικά, όταν το κεφάλαιο βρίσκεται σε πορεία καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, καταστρέφει τομείς της οικονομικής και παραγωγικής δραστηριότητας απαξιώνοντας υποδομές που οι εκμεταλλευόμενοι άνθρωποι δημιούργησαν. Εισέρχεται σε νέα πεδία δραστηριότητας για να «αδράξει» νέες ευκαιρίες για την ολοένα και μεγαλύτερη κερδοφορία του. Λεηλατεί το φυσικό πλούτο που είναι ζωτικής σημασίας. Στον ελλαδικό χώρο μικρά ή μεγάλα συμφέροντα, ιδιώτες, μεγαλοεργολάβοι κλπ, καταπατούν, καίνε, εξορύσσουν (ή επιχειρούν) μεταλλεύματα «βιάζοντας» αρχέγονα δάση (Χαλκιδική). Εκκλησία και μονές (Βατοπέδι, Πετράκη κλπ) οικειοποιούνται και «αξιοποιούν» για τα φράγκα οικοσυστήματα, βιοποικιλότοπους, δάση. Σε βουνά, δάση και παραλίες απείρου κάλλους «σπέρνουν» ανεμογεννήτριες και «πράσινα άλογα» μιλώντας για «βιώσιμη ανάπτυξη». Είναι αδίστακτοι. Οι πολύχρονοι ακηδεμόνευτοι αγώνες ενάντια στη λεηλασία της γης, της φύσης και της ζωής μας είναι τα μόνα αναχώματα για να αποτρέψουμε τα εφιαλτικά καπιταλιστικά τους όνειρα.
Ρυθμιστικό σχέδιο χωροταξικής και πολεοδομικής ανασυγκρότησης
Η ελληνική βουλή με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, το καλοκαίρι του 2014 και για να μην μείνει κενό γράμμα το ταμείο ιδιωτικοποίησης ή αλλιώς ΤAIΠΕΔ ψήφισε τους νόμους 4280,4269 και 4277 για την περαιτέρω εκμετάλλευση όλου του φυσικού πλούτου της χώρας με σκοπό το κέρδος. Οι νόμοι αυτοί αφορούν στο ρυθμιστικό σχέδιο Αθήνας-Αττικής (χωροταξική πολεοδομική πολιτική), στην εκποίηση, εμπορευματοποίηση περιαστικών ή αμιγώς δασικών περιοχών, στην αλλαγή χρήσης και «αξιοποίησης» των μητροπολιτικών και υπερτοπικών πάρκων, πλατειών κλπ. Προβλέπουν επίσης την ιδιωτικοποίηση παραλιών, παραλιακών περιοχών (Καβούρι, Αστέρας, Λίμνη Βουλιαγμένης, Π. Φάληρο κ.α.). Στις 22/5/2016, ψηφίστηκε το νέο πολυνομοσχέδιο που εκτός από την υπέρμετρη αύξηση άμεσων και έμμεσων φόρων περιλαμβάνει εκτεταμένες ιδιωτικοποιήσεις δημόσιων οργανισμών όπως η ΔΕΗ, η ΕΥΔΑΠ, οι αστικές μεταφορές (μετρό, λεωφορεία κ.α.). Ετοιμάζονται για πλιάτσικο κυριολεκτικά, τόσο των υποδομών όσο και της χρήσης και λειτουργίας δημόσιων οργανισμών και την πλήρη ιδιωτικοποίηση κοινωνικών αγαθών, όπως το ηλεκτρικό ρεύμα, το νερό, τα Μ.Μ.Μ. Στο ίδιο πολυνομοσχέδιο περιλαμβάνεται η προέκταση των νόμων 4280 - 4269 - 4277 που αφορά στην πολεοδομική πολιτική και το φυσικό πλούτο και για τις υπόλοιπες περιοχές της χώρας. Με ανυποχώρητους κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο αποτρέπουμε την περαιτέρω εκμετάλλευση της ζωής μας και υπερασπιζόμαστε τα κοινωνικά αγαθά που μας ανήκουν.
Πόλη Περιστερίου και ελεύθεροι χώροι
Η μητρόπολη Λαμίας διεκδικεί μεγάλο τμήμα του Ποικίλου όρους καθώς και ελευθέρους χώρους - πλατείες. Βρίσκεται σε πολύχρονες δικαστικές διαμάχες με κατοίκους και φορείς του Περιστερίου προκειμένου να οικειοποιηθεί και να αξιοποιήσει την «εκ θεού» αποκτηθείσα περιουσία της.
Οι σύγχρονοι «κοτζαμπάσηδες», τόσο το κράτος με τους δυσβάστακτους άμεσους και έμμεσους φόρους όσο και η δημοτική αρχή, μακρύ χέρι της εξουσίας και των επιχειρηματικών συμφερόντων, με τα υπέρογκα δημοτικά τέλη (από τα ακριβότερα στη χώρα) βάζουν για τα καλά «χέρι» στο λιγοστό μας εισόδημα. Η τοπική εξουσία φορά «φιλολαϊκό προσωπείο» και παρουσιάζεται κοινωνικά ευαίσθητη. Ακριβώς, όπως και η εκκλησία, διαχρονικά, προσφέρει «κοινωνικό» έργο με χρήματα των πιστών, έτσι και η δημοτική αρχή ασκεί «κοινωνική» πολιτική με χρήματα από τα δημοτικά τέλη που επιβάλλει. Διοργανώνει φιέστες, καλλωπίζει και αναπλάθει το κέντρο όπου βρίσκεται η εμπορική πιάτσα του Περιστερίου σε όφελος των επιχειρηματιών της πόλης. Ακόμα και οι σταθμοί του μετρό που λειτουργούν στο Περιστέρι, έγιναν με μοναδικό σκοπό την κάλυψη της καπιταλιστικής παραγωγής και εκμετάλλευσης.
Η δημοτική αρχή εμπορευματοποιεί ελεύθερους χώρους με σκοπό το κέρδος. Τσιμεντοποιεί πλατείες και ξεριζώνει συστηματικά δέντρα υψηλής βλάστησης από πάρκα της πόλης. Κοινόχρηστους χώρους τους καθιστά αφιλόξενους και απροσπέλαστους:
Ο κεντρικός πεζόδρομος γεμάτος μπάρες, δεν φτιάχτηκε για τους πεζούς, τους γονείς με παιδικά καροτσάκια ή για ανθρώπους με κινητικά προβλήματα, αλλά για τους ιδιοκτήτες των καφέ και τα εμπορικά μαγαζιά, που πίσω από τις χλιδάτες βιτρίνες τους, κρύβουν εργασιακά κάτεργα.
Η Αιμιλίου Βεάκη από δρόμος ήπιας κυκλοφορίας γέμισε με νυχτομάγαζα και καφέ, μπράβους και «προστάτες». «Πρωτοπόρα» η δημοτική αρχή άλλαξε τη χρήση της περιοχής πριν απ’ το νέο ρυθμιστικό του 2014, από χρήση αμιγούς κατοικίας σε περιοχή επιχειρηματικής δραστηριότητας. Για τους επιχειρηματίες άλλωστε φτιάχτηκαν τα πεζοδρόμια και όχι για τους πεζούς.
Στο άλσος Περιστερίου οι αποφασιστικοί αγώνες των κατοίκων συνέβαλαν ώστε να μην ξεριζωθούν κάποια, υψηλής βλάστησης, δέντρα που προσφέρουν σκιά και δροσιά. Απαγορεύεται στα παιδιά να παίζουν μπάλα και να κάθονται στο γκαζόν. Οι λιγοστές κούνιες χωροταξικά τοποθετήθηκαν στο πλάι του καφέ ώστε να υπάρχει πελατεία για τους κολλητούς της δημοτικής αρχής και συγγενών αντιδημάρχου. Ο χώρος μένει ανοιχτός για τους κατοίκους, μόνο τις ώρες που λειτουργεί η καφετέρια. Οι «οικολόγοι» της μπίζνας έτσι αντιλαμβάνονται το περιβάλλον και συνεχίζουν την ανάπλαση πάρκων και χώρων πρασίνου μ’ αυτή τη λογική. Τοπικοί επίσης αγώνες, μέσα από συνελεύσεις γειτονιών, έβαλαν φρένο στην καταστροφή και άλλων χώρων πρασίνου.
Ένα ακόμα εμπορικό μαγαζί… στη θέση της 1ης Παιδικής Χαράς
Η 1η Παιδική Χαρά, η παλιότερη της πόλης (από το 1933) ένας οικείος και όμορφος χώρος πρασίνου, τα τελευταία χρόνια σκόπιμα υποβαθμίστηκε, συνειδητά απαξιώθηκε και εγκαταλείφθηκε ώστε σήμερα να «αναπλαστεί» και να παραδοθεί σε ιδιωτικά συμφέροντα. Μέσα στην 1η Παιδική Χαρά μεγάλωσαν, έπαιξαν γενιές και γενιές… παιδιών. Κάτοικοι ξεκουράζονταν κάτω από την πυκνή σκιά αιωνόβιων πεύκων και άλλων δέντρων. Οι κούνιες ήταν διάσπαρτες σε ολόκληρο το χώρο. Σήμερα η δημοτική αρχή ξερίζωσε δέντρα και στη θέση τους φύτεψε γκαζόν για να μην μπορεί να παίξει και να ξεκουραστεί κανείς. Γέμισαν το χώρο με πήλινα αγάλματα και σε κάποια γωνιά έβαλαν και κάποιες κούνιες. Κυριαρχεί στο χώρο η νέα καφετέρια που δόθηκε μ’ ένα στημένο και ελεγχόμενο διαγωνισμό στους κολλητούς της δημοτικής αρχής και συζύγου αντιδημάρχου. Στους ίδιους δηλαδή ιδιοκτήτες που εκμεταλλεύονται και το αναψυκτήριο του άλσους. Η χρήση του χώρου δόθηκε για 12 χρόνια με το εξευτελιστικό ποσό των 1.000 ευρώ το μήνα. Οι ιδιώτες επιπλέον θα εποπτεύουν και θα φυλάσσουν έναν ελεύθερο δημόσιο χώρο!
Η εμπορευματοποίηση συνεχίζεται...
Η δημοτική αρχή Περιστερίου πιστός υπηρέτης στα αφεντικά της συνεχίζει την πολιτική της «ανάπτυξης» αλλοτριώνοντας, καταστρέφοντας και λεηλατώντας κάθε ελεύθερο χώρο, με όρους κερδοφορίας, ελέγχου και κοινωνικού εκφασισμού. Σειρά για εκμετάλλευση έχει η Δημοτική Αγορά. Πολλά χρόνια παραμένει κλειστή και ερειπωμένη μετά την κατάληψη που έγινε το 2010 από κόσμο του αγώνα για τη δημιουργία αυτοοργανωμένου χώρου κόντρα στην εμπορευματοποίησή της. Η κατάληψη εκκενώθηκε από τα ΜΑΤ και η δημοτική αρχή σφράγισε το χώρο με λαμαρίνες μέχρι να έρθει η ώρα να τον ξεπουλήσει.
Η εμπορευματοποίηση συνεχίζεται...
Η δημοτική αρχή Περιστερίου πιστός υπηρέτης στα αφεντικά της συνεχίζει την πολιτική της «ανάπτυξης» αλλοτριώνοντας, καταστρέφοντας και λεηλατώντας κάθε ελεύθερο χώρο, με όρους κερδοφορίας, ελέγχου και κοινωνικού εκφασισμού. Σειρά για εκμετάλλευση έχει η Δημοτική Αγορά. Πολλά χρόνια παραμένει κλειστή και ερειπωμένη μετά την κατάληψη που έγινε το 2010 από κόσμο του αγώνα για τη δημιουργία αυτοοργανωμένου χώρου κόντρα στην εμπορευματοποίησή της. Η κατάληψη εκκενώθηκε από τα ΜΑΤ και η δημοτική αρχή σφράγισε το χώρο με λαμαρίνες μέχρι να έρθει η ώρα να τον ξεπουλήσει.
Η εξουσία συνεχίζει τη δουλειά της. Τα αρπακτικά καραδοκούν για να ανοίξουν τα αναψυκτήριά τους μέσα στα δημόσια πάρκα της Αγ. Τριάδας και της Ν. Ζωής. To κολυμβητήριο στο Λόφο Αξιωματικών ενώ είναι έτοιμο δεν λειτουργεί μέχρι να παραχωρηθεί σε ιδιώτες.
Οι ελεύθεροι χώροι δεν είναι εμπόρευμα, αλλά ανήκουν σε όλους/όλες, για τις δικές μας ανάγκες.
Οι παιδικές χαρές είναι χώροι παιχνιδιού, ξεγνοιασιάς και χαράς για όλα τα παιδιά και όχι χώροι εκμετάλλευσης για επιχειρηματικά συμφέροντα.
Αγωνιζόμαστε ώστε οι ελεύθεροι χώροι - πάρκα να έχουν υψηλής βλάστησης πράσινο, που θα προσφέρει στο μικροκλίμα της πόλης, ανεκτές θερμοκρασίες και δροσιά και όχι να είναι άδεια τσιμεντένια τοπία, φτιαγμένα με τη λογική της επιτήρησης, του ελέγχου και της ασφάλειας.
Δημιουργούμε, στηρίζουμε και δυναμώνουμε δομές αγώνα και αλληλεγγύης που απελευθερώνουν τους ελεύθερους χώρους, τα πάρκα και τις πλατείες δίνοντας νόημα και ζωή στις γειτονιές μας.
Συναντιόμαστε, συζητάμε, οργανώνουμε πολιτικές εκδηλώσεις, δράσεις πολιτισμού έξω από τη λογική της εμπορευματοποίησης καθώς επίσης και παρεμβάσεις ενάντια στην περαιτέρω εκμετάλλευση της ζωής μας.
Συλλογικοποιούμε αδιαμεσολάβητα - αυτοοργανωμένα - αντιιεραρχικά, τις μικρές και μεγάλες αρνήσεις μας σε όλα τα επίπεδα της ζωής μας κόντρα στον καταναλωτισμό, τον ατομικισμό, την αποξένωση και την υποταγή.
Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση Περιστερίου
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)