Την Παρασκευή 15 Ιούλη η συνέλευσή μας διοργάνωσε γλέντι στην κεντρική πλατεία της πόλης με ρεμπέτικη και παραδοσιακή μουσική, αναδεικνύοντας το πολιτικό πρόταγμα “ΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΧΩΡΟΙ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΕ ΕΜΑΣ - ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΑΓΩΝΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ”. Από νωρίς το βράδυ έως και τα ξημερώματα συναντηθήκαμε με κόσμο του αγώνα και της γειτονιάς, τραγουδήσαμε, χορέψαμε, γευτήκαμε τη συλλογική κουζίνα χωρίς οικονομικό αντίτιμο, ενάντια στην εμπορευματοποίηση, τον καταναλωτισμό και την αποξένωση. Αν κάτι πρέπει να θυμόμαστε από το προλεταριακό αυτό γλέντι, είναι η συμμετοχή, η συντροφικότητα και η επιβεβαίωση ότι η αλληλεγγύη είναι εδώ και εκφράζεται δίνοντας απάντηση και δύναμη για τη συνέχιση των αγώνων που έρχονται.
Η δράση και ο λόγος της συνέλευσής μας ενοχλoύν και εμποδίζουν σε αρκετές περιπτώσεις σχεδιασμούς, φιέστες, αυθαιρεσίες της δημοτικής αρχής και των αφεντικών. Έτσι, η δημοτική αρχή, με πρόσχημα ότι δεν είχαμε άδεια για το γλέντι, απαίτησε τη ματαίωσή του. Δεκάδες μπάτσοι κάθε είδους σε συνεργασία με τη δημοτική αρχή, από νωρίς το απόγευμα, είχαν ακροβολιστεί περιμετρικά του χώρου όπου θα στήναμε το γλέντι. Αρχικά μας απευθύνθηκαν με προτροπές του τύπου “πηγαίνετε τώρα να ζητήσετε άδεια από το δήμο και θα είστε εντάξει”, και μετά βλέποντας την αποφασιστική μας στάση ότι δεν θα υποχωρήσουμε στις αξίες μας, άρχισαν τις απειλές για προσαγωγές και μηνύσεις θέλοντας να επιβάλλουν την υποταγή και τη συμμόρφωσή μας στους τοπικούς άρχοντες.
Η δράση και ο λόγος της συνέλευσής μας ενοχλoύν και εμποδίζουν σε αρκετές περιπτώσεις σχεδιασμούς, φιέστες, αυθαιρεσίες της δημοτικής αρχής και των αφεντικών. Έτσι, η δημοτική αρχή, με πρόσχημα ότι δεν είχαμε άδεια για το γλέντι, απαίτησε τη ματαίωσή του. Δεκάδες μπάτσοι κάθε είδους σε συνεργασία με τη δημοτική αρχή, από νωρίς το απόγευμα, είχαν ακροβολιστεί περιμετρικά του χώρου όπου θα στήναμε το γλέντι. Αρχικά μας απευθύνθηκαν με προτροπές του τύπου “πηγαίνετε τώρα να ζητήσετε άδεια από το δήμο και θα είστε εντάξει”, και μετά βλέποντας την αποφασιστική μας στάση ότι δεν θα υποχωρήσουμε στις αξίες μας, άρχισαν τις απειλές για προσαγωγές και μηνύσεις θέλοντας να επιβάλλουν την υποταγή και τη συμμόρφωσή μας στους τοπικούς άρχοντες.
Η απάντησή μας ήταν ότι δεν νομιμοποιούμε ούτε αναγνωρίζουμε κανένα δήμο, καμία τοπική ή κρατική εξουσία να δίνει άδειες. Ο λόγος ήταν προφανής, οι πλατείες και οι ελεύθεροι χώροι δεν τους ανήκουν, αλλά ανήκουν σε όλες/ους εμάς, σε όσες/ους αγωνίζονται για τη διάσωσή τους, για τη μη εμπορευματοποίησή τους, σε όσες/ους τους χρησιμοποιούν με σεβασμό, για τις ανάγκες τους, χωρίς να αλλοιώνουν το χαρακτήρα και την κοινωνική τους χρήση. Πήραν το μήνυμα ότι ο μοναδικός τρόπος να ακυρωθεί η εκδήλωσή μας είναι να χρησιμοποιήσουν βία εναντίον μας και μην τολμώντας να πάρουν την πολιτική ευθύνη καταστολής, έμειναν γύρω από την πλατεία έως τις πρώτες πρωινές ώρες.
Ας ξεκαθαρίσουμε λοιπόν προς κάθε κατεύθυνση κάποια ζητήματα:
Στον ταξικό-κοινωνικό πόλεμο, εμείς οι από κάτω, έχουμε τη δύναμη, τη γνώση και τη θέληση να απαντάμε με ταξικούς-κοινωνικούς όρους. Οι κοινότητες του αγώνα είναι αυτές που επιλέγουν τις μορφές πάλης τους χωρίς τη νομιμοποίησή τους από καμία αρχή. Όπως άλλωστε και στο πρόσφατο παράδειγμα του No Border Camp στη Θεσσαλονίκη όπου οι ίδιοι οι συμμετέχοντες είχαν την πολιτική ευθύνη λειτουργίας ενός χώρου. Οι υποκριτές τολμούν να ζητούν άδεια, έχοντας αυτοαναγορευτεί σε ιδιοκτήτες, ενώ είναι αυτοί που ξεπουλάνε τους ελεύθερους χώρους, εμπορευματοποιούν πάρκα, πεζοδρόμια, παιδικές χαρές, χρησιμοποιούν τις εισφορές μας για έργα βιτρίνας και προσωπικής προβολής, στήνοντας διαγωνισμούς με προαποφασισμένο αποτέλεσμα.
Πέντε χρόνια τώρα η συνέλευσή μας, έχοντας ως μία από τις αρχές μας το πρόταγμα για την επαναοικειοποίηση των ελεύθερων χώρων, συναντιόμαστε στις πλατείες, τα πάρκα και τους ελεύθερους χώρους, συζητάμε, αποφασίζουμε, διαφωνούμε, οργανωνόμαστε, συλλογικοποιούμε τις αντιστάσεις, τις αρνήσεις αλλά και τις ανάγκες μας, παρεμβαίνοντας στο εργασιακό και κοινωνικό γίγνεσθαι. Έχουμε πάρει ταξικά ξεκάθαρη και συνειδητή θέση ενάντια σε αυτούς που καταστρέφουν τις ζωές των από κάτω, ενάντια στην εξουσία, στα αφεντικά μικρά και μεγάλα, στους φασίστες και τους σεξιστές. Ενάντια στον ατομικισμό, τον καταναλωτισμό, την εκμετάλλευση, τις ιεραρχίες, την αλλοτρίωση στην καπιταλιστική κοινωνία.
Δημιουργούμε, στηρίζουμε και δυναμώνουμε δομές αγώνα και αλληλεγγύης που απελευθερώνουν τους ελεύθερους χώρους, τα πάρκα και τις πλατείες από την εμπορευματοποίηση και την κατανάλωση, δίνοντας νόημα και ζωή στις γειτονιές μας.
Αγωνιζόμαστε για μια κοινωνία αλληλεγγύης, ισότητας, ελευθερίας, αυτοοργάνωσης, αξιοπρέπειας και δημιουργίας, για μια ζωή αξιοβίωτη.
ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΑΓΩΝΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ, ΔΗΜΟΥΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ