Η Κυριακή 13 Απρίλη ήταν
η τέταρτη Κυριακή που άνοιξαν τα καταστήματα σε όλη την Ελλάδα, στα πλαίσια της
εφαρμογής του νόμου για την απελευθέρωση του ωραρίου και την κατάργηση της
Κυριακάτικης αργίας.
Το «Συντονιστικό Δράσης Ενάντια
στην Κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας και τα Απελευθερωμένα Ωράρια», με τη
συμμετοχή της ΑΛΣΠ, συνελεύσεων γειτονιάς και εργατικών συλλογικοτήτων πραγματοποίησε
παρέμβαση στην κεντρική αγορά της Ερμού. Εκατοντάδες εργαζόμενοι αποκλείσαμε 30
καταστήματα, χωρίς να κάνουμε διαχωρισμό σε μεγάλα και μικρά αφεντικά,
κλείνοντας μεγάλο κομμάτι της Ερμού. Ο αποκλεισμός διήρκησε 4 ώρες και κατά τη
διάρκεια μιλήσαμε με τον κόσμο της δουλειάς, κρατήσαμε μικροφωνική, πετάξαμε
τρικάκια και μοιράσαμε χιλιάδες κείμενα για την απεργία, καλώντας τους
εργαζόμενους να απεργήσουν και τους καταναλωτές να μην ψωνίσουν.
Πριν τη 1 το μεσημέρι οι
δυνάμεις καταστολής εκτελώντας εντολές κράτους και αφεντικών, επιτέθηκαν με
ξύλο και χημικά για να μας καταστείλουν και μάλιστα μέσα σ’ ένα πλήθος κόσμου
που περπατούσε την Ερμού. Οι συγκεντρωμένοι αντισταθήκαμε σθεναρά με αποτέλεσμα
να κρατήσουμε την παρέμβασή μας έως και τις 2. Στη συνέχεια κάναμε πορεία προς
Μοναστηράκι με πολλές στάσεις ώστε να κάνουμε παρέμβαση και στα υπόλοιπα
καταστήματα της Ερμού.
Η αποτελεσματικότητα της
απεργιακής συγκέντρωσης ήταν απόρια μιας σειράς δράσεων που ήρθαμε σε επαφή με
εργαζόμενους τόσο στο κέντρο της Αθήνας και την Ερμού, όσο και στις επιμέρους
γειτονιές μας. Συγκεκριμένα στο Περιστέρι συναντηθήκαμε με εργαζόμενους και
κατοίκους σε κεντρικές αγορές του Περιστερίου (Αγ. Ιερόθεο, Ανθούπολη, πεζόδρομο,
Κηφισό και σε μεγάλα καταστήματα της βιομηχανικής ζώνης). Μοιράσαμε το κείμενό
μας, κάναμε μικροφωνική, κολήσαμε την αφίσα του Συντονιστικού Δράσης, πατήσαμε stencil στους τοίχους και κρεμάσαμε πανό στις γέφυρες του
Κηφισού.
Ο αποκλεισμός της
Κυριακής 13 Απρίλη ήταν μόνο η αρχή. Την Κυριακή 4 Μαίου τα καταστήματα θα
ανοίξουν ξανά και σίγουρα δε θα το αφήσουμε απλά να συμβεί. Θεωρούμε τους
εαυτούς μας εργαζόμενους και καταναλωτές την ίδια στιγμή και επιλέγουμε να
σταθούμε στο πλευρό των εργαζομένων στο εμπόριο, καθώς θεωρούμε πως ο
εργασιακός μεσαίωνας που εφαρμόζεται στις πλάτες τους μας αφορά όλους.