Σάββατο 23 Απριλίου 2016

Απεργία στο εμπόριο | Κυριακή 24/4 & Κυριακή 8/5

Ο δίκαιος και επίμονος αγώνας μας ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας συνεχίζεται. Όπως άλλωστε και ο συνολικός αγώνας μας για την προάσπιση των εργατικών μας συμφερόντων και δικαιωμάτων, της ζωής και της αξιοπρέπειας μας!
Έπειτα από μια σειρά μαχών με απεργίες και διαδηλώσεις (σε αρκετές από τις οποίες ήρθαμε αντιμέτωποι και με την κρατική καταστολή), σε μεγάλο βαθμό κόντρα στους σχεδιασμούς της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, με εξορμήσεις σε χώρους δουλειάς και συζητήσεις με συναδέλφισσες και συναδέλφους, η Κυριακή 24 Απρίλη και η Κυριακή 8 Μάη, οπότε και θα είναι ανοιχτά τα εμπορικά καταστήματα βάσει του νόμου για τις «7 (8 πλέον) Κυριακές», θα έρθουν να αποτελέσουν έναν ακόμη κομβικό σταθμό του αγώνα αυτού.
Η επίθεση του κράτους και του κεφαλαίου στους εργαζόμενους γίνεται ολοένα πιο ξεκάθαρη. Η κυβέρνηση που διακήρυσσε το "σκίσιμο" των μνημονίων συνεχίζει και διευρύνει το έργο των παλαιότερων κυβερνήσεων σε όλα τα μέτωπα. Πρόκειται για μια επίθεση που βλέπουμε να πραγματοποιείται και μέσα από τον νόμο έκτρωμα για το ασφαλιστικό. Ένα νομοσχέδιο που επιχειρεί την ισοπέδωση της κοινωνικής ασφάλισης. Οι "ξεκάθαρες" προγραμ-ματικές δηλώσεις της κυβέρνησης για την επαναφορά της Κυριακάτικης αργίας φαντάζουν πλέον ένα αστείο παρελθόν… Το ρεαλιστικό παρόν κάνει πλάτες στους εργοδότες μας, στην Ελληνική Συνομοσπονδία Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας (ΕΣΕΕ) και στον Εμπορικό Σύλλογο Αθήνας, αλλά και στο Σύνδεσμο Ελλήνων Βιομηχάνων (ΣΕΒ), στο Σύνδεσμο Επιχειρήσεων και Λιανικών Πωλήσεων Ελλάδας (ΣΕΛΠΕ), στο Σύνδεσμο Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ), που απαιτούν να καταργηθεί η Κυριακάτικη αργία.
Μπροστά σε μια τέτοια κατάσταση ο κόσμος της εργασίας και του ευρύτερου αγώνα οφείλουμε να συσπειρωθούμε, να αποκτήσουμε μια ταξικά ξεκάθαρη και επιθετική στάση απέναντι στις επιταγές των αφεντικών και τους κρατικούς-κυβερνητικούς σχεδιασμούς. Είναι καιρός να αναζωπυρώσουμε τους αγώνες μας μπροστά στο νέο ασφαλιστικό, την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, μπροστά σε μια πραγματικότητα που γίνεται ολοένα και σκληρότερη με δέκτες αποκλειστικά όλους εμάς.
Από την πλευρά μας βέβαια ήταν εξαρχής δεδομένο ότι τίποτε δεν επρόκειτο να μας χαριστεί ή να κερδηθεί μέσω κάποιου σωτήρα που θα έδινε τη μάχη για λογαριασμό μας ή που θα υποσχόταν να δικαιώσει τον αγώνα μας. Όλα κατακτιούνται μέσα από την οργάνωση και τον αγώνα των εργαζομένων. Και η Κυριακάτικη αργία με αγώνες κατακτήθηκε και με αγώνες θα περιφρουρηθεί. Για αυτό και στηριζόμαστε αποκλειστικά στις δικές μας πλάτες και προσπαθούμε μαζί με τους συναδέλφους μας από τον κλάδο του εμπορίου και από κάθε χώρο δουλειάς και από κοινού με όλο τον κόσμο του αγώνα να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας. Με την από τα κάτω οργάνωση μας, την ταξική αλληλεγγύη και την συλλογική αντίσταση μέσα και έξω από τους χώρους δουλειάς, να πάρουμε πίσω τις κλεμμένες μας Κυριακές, να μπλοκάρουμε την επίθεση στην κοινωνική ασφάλιση και σε όλα τα εργασιακά μας δικαιώματα. Να βάλουμε φραγμό στην συνολική επίθεση κράτους και κεφαλαίου. Να βγούμε μπροστά επιβάλλοντας το δίκιο μας.

Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας
και τα «απελευθερωμένα» ωράρια
syntonistikokyriakes.espivblogs.net

Παρασκευή 22 Απριλίου 2016

Αντιφασιστική πορεία Σάββατο 23 Απριλίου, ΗΣΑΠ Πετραλώνων, 12μμ

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
επειδή κάποιοι του προσφέρουν περιόδους ειρήνης

Στις 18 Σεπτέμβρη του 2013 στην Αμφιάλη, ο αντιφασίστας Παύλος Φύσσας δέχεται επίθεση από τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής και πέφτει νεκρός από το μαχαίρι του Γιώργου Ρουπακιά. 
Τις επιθέσεις των φασιστών τις έχουμε ζήσει στο πετσί μας, στους δρόμους των γειτονιών μας. Δεν ξεχνάμε τα Παλιά Σφαγεία, όπου τον Αύγουστο του ΄44 Γερμανοί Ναζί εκτέλεσαν μαζικά ΕΑΜίτες και ΕΠΟΝίτες. Δεν ξεχνάμε την δολοφονική επίθεση 15-20 χρυσαυγιτών -με τα ναζιστικά μαχαίρια των Β.Σιατούνη και Θ.Στράτου- στο αναρχικό-αντιεξουσιαστικό στέκι Αντίπνοια στα Κάτω Πετράλωνα τον Ιούνιο του ’08. Τη βάρβαρη επίθεση με βιτριόλι στην αγωνιζόμενη μετανάστρια εργάτρια Κούνεβα το Δεκέμβρη του ’08 στην Τρώων από φασιστομπράβους του εργολάβου καθαριότητας Οικονομάκη. Τη δολοφονία του μετανάστη-εργάτη Σαχτζάτ Λουκμάν στη Τριών Ιεραρχών από τους φασίστες Λιακόπουλο και Στεργιόπουλο τον Γενάρη του 2013.
Αυτές οι επιθέσεις όπως και άλλες εκατοντάδες σε αγωνιζόμενους, τα πογκρόμ κατά μεταναστών/ριών αποτελούν κομμάτι της συνολικής επίθεσης των από τα πάνω ενάντια στην κοινωνία. Γι’ αυτό δε ξεχνάμε τα πογκρόμ και τις επιθέσεις σε καταλήψεις από φασίστες την άνοιξη του 2011 στο κέντρο της Αθήνας, τη δολοφονική επίθεση κατά των Αιγυπτίων μεταναστών στην ιχθυόσκαλα Κερατσινίου τον Ιουνίου του 2012, τους πυροβολισμούς κατά των 42 μεταναστών-εργατών από το Μπαγκλαντές από τα τσιράκια του ιδιοκτήτη της φυτείας φραουλών Βαγγελάτου στην Μανωλάδα τον Απρίλιο του 2013, επειδή διεκδίκησαν τα δεδουλευμένα τους, την επίθεση σε αφισοκολλητές του ΠΑΜΕ  στο Πέραμα, λίγες μέρες πριν τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, το Σεπτέμβριο του 2013. 
Ο φασίστας Ρουπακιάς, μέλος της ναζιστικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή, δολοφόνος του Παύλου Φύσσα έχει εγκατασταθεί και μένει φρουρούμενος από μπάτσους στο Ταύρο, Θράκης 4.

ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΧΩΡΑΝΕ ΦΑΣΙΣΤΕΣ

Το κράτος μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα προκειμένου να αναχαιτίσει την αναπτυσσόμενη κοινωνική οργή πήρε την απόφαση να φορέσει το ‘αντιφασιστικό’ του προσωπείο, δήθεν ποινικοποιώντας τη νεοναζιστική δράση της Χρυσής Αυγής και διώκοντάς την θεσμικά. Δεν τρέφουμε όμως καμία αυταπάτη ότι ο φασισμός θα αντιμετωπιστεί από την αστική δικαιοσύνη αλλά ούτε και από τη δήθεν αριστερή κυβέρνηση.  Κράτος και παρακράτος αλληλοσυμπληρώνονται γιατί ο στόχος είναι κοινός: να τρομοκρατήσουν και να καθυποτάξουν τον κόσμο του αγώνα και ολόκληρη την κοινωνία.
Τα προηγούμενα χρόνια οι φασίστες (με κύριο εκπρόσωπο τους την Χ.Α.) πριμοδοτήθηκαν από τους κυρίαρχους (τα ΜΜΕ, το οικονομικό και πολιτικό κατεστημένο), μέχρι το σημείο να αποτελέσουν κοινοβουλευτική δύναμη. Οι ενδοεξουσιαστικές διαμάχες όμως, σε συνδυασμό με τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και την ανάπτυξη του αντιφασιστικού κινήματος οδήγησαν στο τράβηγμα των «λουριών» τους από το καθεστώς. Παρόλα αυτά οι φασίστες αποτελούσαν διαχρονικά την εμπροσθοφυλακή των καπιταλιστών ενάντια σε όσους αγωνίζονται και συνολικά ενάντια στην κοινωνία προκειμένου να υλοποιήσουν τους θανατηφόρους σχεδιασμούς τους. Είναι το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα που γεννά και τρέφει τον φασισμό. Τα διάφορα φασιστοειδή μπορεί τη μια στιγμή να απολαμβάνουν την αστυνομική και δικαστική ασυλία και την άλλη να πετιούνται σαν αναλώσιμα πιόνια στον Καιάδα, ανάλογα με τα συμφέροντα των κυρίαρχων και την πίεση που ασκούν οι καταπιεσμένοι με τη δράση τους.
Μέσα σε μία συνθήκη που ορίζει το 3ο μνημόνιο και η επίταση της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης, οι από τα πάνω χρησιμοποιώντας το «διαίρει και βασίλευε», καταδεικνύουν τον «διπλανό» μας ως υπαίτιο για τα δεινά μας και μας υποδεικνύουν ως μοναδική διέξοδο τον κοινωνικό κανιβαλισμό. Οι φασίστες μετά από μία περίοδο παροπλισμού ξαναεμφανίζονται επιδιώκοντας να συνεχίσουν τον παρακρατικό τους ρόλο, να διαχύσουν το ρατσιστικό τους δηλητήριο και να μας οδηγήσουν σε έναν εμφύλιο μεταξύ των φτωχών.
Κάθε επίθεση ενάντια σε εργαζόμενο ή άνεργο, ντόπιο ή μετανάστη, σε κάθε έναν που μοχθεί για να ζήσει είναι επίθεση ενάντια σε όλους μας. Και είναι αδύνατο να κερδίσουμε τη ζωή μας αν δεν σχεδιάσουμε από κοινού την απάντησή μας: Η οργάνωση και η συμμετοχή μας σε αντιφασιστικές διαδηλώσεις/μοτοπορείες, η έμπρακτη αλληλεγγύη απέναντι σε κάθε πιθανό στόχο τους αλλά και η οργάνωση ομάδων αυτοάμυνας, είναι το πιο άμεσο καθήκον. Κι είναι υπόθεση όλων μας. Κανένας φασίστας να μην τολμάει να πλησιάσει τις γειτονιές μας και πουθενά!
Με κοινή δράση των από κάτω, να συντρίψουμε τους φασίστες, το ρατσιστικό μίσος και τις φασιστικές αντιλήψεις. Ξέρουμε πως οι αντιστάσεις μας ενάντια στην επίθεση στη ζωή μας, θα αντιμετωπίζονται με όξυνση της κρατικής καταστολής και όπου αυτή δεν φτάνει με τα μαχαίρια των φασιστών. Δεν θα μας μετατρέψουν σε κανίβαλους. Θέλουμε να παλέψουμε συλλογικά και από κοινού, ενάντια στον φασισμό, στο κράτος, στο κεφάλαιο. Αυτή η πάλη δεν μπορεί παρά να είναι ταξική, αντιθεσμική, ανατρεπτική. Δεν μπορεί παρά να διεξάγεται στους χώρους δουλειάς, στα σχολεία, στις σχολές, στις γειτονιές, στους δρόμους.

Χτίζουμε κοινότητες αγώνα, ενάντια σε κάθε διαχωρισμό έμφυλο, θρησκευτικό, φυλετικό, εθνικό. Παλεύουμε από κοινού ντόπιοι και μετανάστες ενάντια στο φασισμό και στον καπιταλισμό που τον γεννά και τον θρέφει, ενάντια στην καταπίεση και την εκμετάλλευση, για ένα κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας.

Εργαζόμενοι / Κάτοικοι Ταύρου
Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου

Τρίτη 12 Απριλίου 2016

Κανένα κάτεργο δεν θα μείνει αόρατο!

ΚΛΙΝΙΚΗ ΝΕΟ ΑΘΗΝΑΙΟΝ: ΚΑΝΕΝΑ ΚΑΤΕΡΓΟ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΟΡΑΤΟ!

Πορεία Τρίτη 12/4 6μμ πλατεία Κάραβελ

Η εργοδοσία της ιδιωτικής κλινικής Νέο Αθήναιον στο Παγκράτι είναι υπεύθυνη για τη λειτουργία της ως κάτεργο. Ο μεγαλομέτοχος Μιχάλης Χριστοφορίδης και η διευθύνουσα σύμβουλος Άννα Τσαρουχά κρατούν 100 περίπου εργαζομένους (γιατρούς, νοσηλευτές, διοικητικούς, προσωπικό καθαρισμού, μάγειρες) απλήρωτους για πάνω από 12 μήνες , ενώ δεκάδες εργαζόμενοι βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας εδώ και χρόνια χωρίς να τους έχουν αποδοθεί τα δεδουλευμένα, αν και έχουν δικαιωθεί με δικαστικές αποφάσεις. Παρά τα καθημερινά έσοδα της κλινικής και τις δόσεις που αποταμιεύει από τον ΕΟΠΠΥ, η εργοδοσία συνεχίζει να πληρώνει επιλεκτικά «κάποιους εργαζομένους» και προμηθευτές. Παράλληλα, επικαλείται την «άσχημη οικονομική κατάσταση της κλινικής» για να εισαχθεί στο άρθρο 106 β περί εξυγίανσης, ώστε να αναλάβει το κράτος τη διευθέτηση των χρεών και των λαμογιών του Χριστοφορίδη. Στο πλάι τους το υπουργείο εργασίας της κυβερνώσας αριστεράς που βγάζει δακρύβρεχτες ανακοινώσεις για τους απλήρωτους εργαζομένους, δηλώνει, ότι η κλινική είναι καθ΄όλα ΈΚΝΟΜΗ, αλλά δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Με τη στάση του επιτρέπει τα κραυγαλέα φαινόμενα εργοδοτικής αυθαιρεσίας. Εδώ και μήνες, η χυδαία στάση των μηχανισμών του υπουργείου εργασίας αποδεικνύει τον πραγματικό ρόλο των κρατικών θεσμών σε σχέση με τα συμφέροντα των εργαζομένων, ενώ παράλληλα αναδεικνύει και το τέλμα των εργατικών διεκδικήσεων που περιορίζονται στη συνδικαλιστική νομιμότητα και τη συνδιαλλαγή μέσω της θεσμικής οδού.
Επιπλέον, η κλινική λειτουργεί ως πλυντήριο εργαζομένων με «παραιτήσεις» παλιών εργαζομένων-πρόσληψη νέων με πετσοκομμένα δικαιώματα. Παρά τον φόβο και την απογοήτευση που επικρατεί σε πολλούς χώρους δουλειάς, όπως και στην κλινική Νέο Αθήναιον μια χούφτα πρώην και νυν εργαζομένων έχουν σηκώσει κεφάλι και διεκδικούν συλλογικά τα δεδουλευμένα σπάζοντας τον κατακερματισμό στους κόλπους των εργαζομένων. Μερικοί μάλιστα από αυτούς έχουν επιτύχει και δικαστικώς την καταδίκη των εργοδοτών για την καταβολή των δεδουλευμένων. Και βέβαια, απέναντί τους βρίσκεται η εργοδοσία με όλους τους μηχανισμούς της: τους ρουφιάνους της στην κλινική που αποπροσανατολίζουν, τους μπράβους της διεύθυνσης που εκφοβίζουν όπως τον κ. Θεόδωρο ΓΙΑΝΝΑΡΟ, τέως Διοικητή του Π.Ν «ΕΛΠΙΣ», την διευθύντριαΤσαρουχά που απειλεί, τρομοκρατεί, φτάνοντας μέχρι και σε χειροδικία εις βάρος όσων διεκδικούν τα εργασιακά τους δικαιώματα.
Κορύφωση των παραπάνω απαράδεκτων ενεργειών της εργοδοσίας είναι η εκδικητική απόλυση της αγωνιζόμενης εργαζόμενης που διεκδικεί τα δεδουλευμένα της, απόλυση η οποία αρχικά έγινε χωρίς την καταβολή ακόμα και της νόμιμης αποζημίωσης ούτε φυσικά των δεδουλευμένων της! Αυτό που φρόντισε να πράξει, ωστόσο, η κ. Τσαρουχά την ημέρα της απόλυσης είναι να ζητήσει μέσω των δικηγόρων της τη διενέργεια εισαγγελικής παραγγελίας για σύσταση στην εργαζόμενη για την «εχθρική» συμπεριφορά της, εγχειρίζοντας μάλιστα στην εισαγγελία έγγραφη αίτηση η οποία περιείχε σωρεία ψευδών και συκοφαντικών γεγονότων, που θα μπορούσαν κάλλιστα, όπως επισημαίνει στο κείμενο η εργοδοσία, να οδηγήσουν στην απόλυση της εργαζόμενης.
Η εργοδότρια στο ίδιο κείμενο συνομολογεί ότι οφείλονται στην εργαζόμενη δεδουλευμένα 20.000 ευρώ. Μετά την ενέργεια αυτή, τη Δευτέρα 21/3 πραγματοποιήθηκε δυναμική παρέμβαση στην κλινική, η οποία οργανώθηκε από τη συνέλευση αλληλεγγύης στους απολυμένους και απλήρωτους εργαζομένους και η οποία πλαισιώθηκε από αλληλέγγυους με αίτημα την άμεση καταβολή της αποζημίωσης στην απολυθείσα εργαζόμενη, αίτημα και το οποίο υλοποιήθηκε άμεσα με την καταβολή της πρώτης δόσης της αποζημίωσης και τη δέσμευση από την πλευρά της εργοδοσίας για την αποπληρωμή όλου του οφειλόμενου ποσού στο προσεχές διάστημα.
Η ταξική αλληλεγγύη σε όσους και όσες διεκδικούν συλλογικά και με αξιοπρέπεια τα αυτονόητα μέσα και έξω από τους χώρους δουλειάς είναι δεδομένη. Εξίσου δεδομένη είναι και η οργή μας απέναντι στα αφεντικά και τους ρουφιάνους τους που στήνουν μικρά και μεγάλα κάτεργα στις γειτονιές μας, βγάζοντας κέρδη πάνω στις πλάτες μας. Καλούμε τους κάτοικους των γειτονιών μας, εργαζομένους και ανέργους, ντόπιους και μετανάστες, να οργανώσουμε την ταξική μας αντεπίθεση ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία, την απληρωσιά, τον φόβο και τον κατακερματισμό. Στο Νέο Αθήναιον και παντού! Καμιά αυθαιρεσία δεν θα μείνει αναπάντητη!

ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟ ΑΙΣΧΟΣ ΤΗΣ ΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
ΝΑ ΔΟΘΟΥΝ ΤΩΡΑ ΤΑ ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΑ ΣΤΟΥΣ ΑΠΛΗΡΩΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ
ΣΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ ΝΕΟ ΑΘΗΝΑΙΟΝ

Συνέλευση Αλληλεγγύης στους απολυμένους και απλήρωτους
εργαζόμενους/ες στις γειτονιές μας

Τετάρτη 6 Απριλίου 2016

Παρέμβαση στην περιοχή του Υμηττού – Γραφεία “Μικρής Άρκτου”

Το Σάββατο 19 Μάρτη 2016 το Συντονιστικό Δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια, πραγματοποίησε παρέμβαση στη γειτονιά του Υμηττού ως μία ακόμα απάντηση στην επίθεση που δέχτηκε η απεργιακή συγκέντρωση του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου-Ψηφιακών Μέσων Αττικής έξω από το βιβλιοπωλείο «Ιανός» την Κυριακή 27 Δεκέμβρη 2015 από τους συντελεστές της «Μικρής Άρκτου» Ανδρέα Γεωργιάδη και Παρασκευά Καρασούλου.
Μοιράστηκαν εκατοντάδες κείμενα, πετάχτηκαν τρικάκια, γράφτηκαν συνθήματα και κολλήθηκαν αφίσες τόσο στη γειτονιά όσο και σε χώρους που οι ίδιοι εμπλέκονται επιχειρηματικά. Έξω από το κτίριο, ιδιοκτησίας Παρασκευά Καρασούλου, όπου στεγάζεται η «Μικρή Άρκτος», ανοίχτηκε πανό, κολλήθηκαν αφίσες, γράφτηκαν και φωνάχτηκαν συνθήματα «Η αλληλεγγύη όπλο των εργατών, πόλεμο στον πόλεμο των αφεντικών», «ΜΑΤ, μπράβοι και τραμπουκισμός, είναι του Ιανού ο πολιτισμός», «Τρομοκρατία είναι η μισθωτή σκλαβιά, καμιά ειρήνη με τα αφεντικά», «Με φόντο τη βιτρίνα και τον πολιτισμό τους απεργούς χτυπήσανε τα ΜΑΤ στον Ιανό», «Είμαστε εργάτες και όχι συνεργάτες και στα αφεντικά δεν κάνουμε τις πλάτες», «Κυριακή και νύχτα να πάνε για δουλειά οι υπουργοί, οι δήμαρχοι και όλα τα αφεντικά», «Αν δεν αντισταθούμε σε όλες τις γειτονιές οι πόλεις μας θα γίνουνε μοντέρνες φύλακες». Η παρέμβαση μας έκλεισε στην πλατεία Υμηττού όπου κρεμάσαμε πανό.


Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας
και τα «απελευθερωμένα» ωράρια
syntonistikokyriakes.espivblogs.net